มีสะพานข้ามมาที่ฝั่งเข้า ออกได้เพียงทางเดียว โดยสะพานดังกล่าวมีประตูไม้กั้นอยู่ นอกจากนี้ยังมีรั้วไม้สูงประมาณ
1.20 เมตรกั้นอยู่ รอบเกาะ ทันทีที่ผู้สื่อข่าวเดินข้ามสะพานเข้าไปใกล้ บรรดาสุนัขเหล่านั้นต่างส่งเสียงเห่ากันดังระงม
บางตัวก็วิ่งเข้ามากระดิกหางส่งสายตา เป็นมิตรเพื่อขออาหาร แต่สุนัขทุกตัวไม่สามารถหนีเล็ดลอดออกมาได้เพราะมี
ประตูและรั้วกั้นอยู่ เท่าที่สังเกตพบว่าแต่ละตัว อยู่ในสภาพผอมโซเป็นขี้เรื้อน เนื้อตัวสกปรกมอมแมม นั่ง ๆ นอน ๆ
อยู่บนพื้นท่ามกลางแสงแดดที่ร้อนระอุ บางส่วนก็หลบมุมอยู่ใต้ต้นไม้ที่มีอยู่เพียงไม่กี่ต้น สุนัขที่หิวน้ำก็ไม่สามารถ ลงไปกิน
น้ำได้ เนื่องจากมีรั้วกั้นอยู่

     เจ้าหน้าที่คนหนึ่งเปิดเผยว่า ภายในพุทธมณฑลห้ามไม่ให้ประชาชน นำสุนัขเข้าไปเด็ดขาด เนื่องจากอาจทำ อันตรายคน
ที่มาพักผ่อน ก่อความเดือด ร้อนรำคาญ ขับถ่ายอุจจาระปัสสาวะไม่เป็นที่เป็นทาง ทำให้เกิดความสกปรก อีกทั้งจะทำให้เกิด
ภาพลักษณ์ ที่ไม่งามต่อสถานที่ ประชาชนที่นำสุนัขมาด้วยจะต้องนำมาฝากไว้ ที่จุดรับฝากสุนัขซึ่งจะมีเจ้าหน้าที่ดูแลให้
ที่ผ่านมาได้รับความร่วมมือ เป็นอย่างดี แต่ยังมีคนอีกมากที่แอบลักลอบนำสุนัขเข้าไปปล่อยในพุทธมณฑล สร้างปัญหาให้
กับ เจ้าหน้าที่ ต้องออกไล่จับสุนัขเหล่านั้นไปขังไว้บนเกาะ เพื่อไม่ให้ ออกมาเดินเพ่นพ่าน แต่เนื่องจากสถานที่กว้างขวาง
ยังมีสุนัขจรจัด ที่คนเอามาปล่อยอีกกว่า 200 ตัวยังไม่ ถูกจับมาที่เกาะแห่งนี้

     ผู้สื่อข่าวถามถึงการดูแลสุนัขที่ขังอยู่บนเกาะ ได้รับคำตอบว่า เคยมีเจ้าหน้าที่ของกรมปศุสัตว์มาฉีดวัคซีน ป้องกันพิษ
สุนัขบ้า ทางยาแก้ขี้เรื้อน และทำหมัน ส่วนเรื่องอาหารการกินก็ตามมีตามเกิด เพราะไม่มีงบประมาณ ในส่วนนี้ บางวันมี
ผู้ใจบุญนำข้าวปลาอาหารมาให้บ้าง แต่ก็ไม่เพียงพอ เพราะสุนัขมีจำนวนมาก อยากฝากไปถึงผู้ ใจบุญ ที่รักสุนัขคนอื่น ๆ
ช่วยเหลือด้วยเพราะลำพังเจ้าหน้าที่ระดับล่างเอง ก็ไม่รู้จะทำอย่างไร แต่ละวันจะมีสุนัขอดอาหารตายวันละ 1-2 ตัวแทบ
ทุกวัน ต่อข้อถามว่าทำไมหน่วยงาน ที่รับผิดชอบไม่ดูแลให้ดีกว่านี้ ทางเจ้าหน้าที่ ปฏิเสธที่จะตอบคำถาม เนื่องจากเป็น
พนักงานระดับล่างไม่มีอำนาจสั่งการ

ที่มา : หนังสือพิมพ์เดลินิวส์